Miłosna gra - Kris

Pewnego dnia, wracając ze szkoły, przechodziłam obok boiska do koszykówki. Było pusto. Wzięłam piłkę leżącą w rogu i zaczęłam rzucać do kosza. Uwielbiałam ten sport. Przynosił mi radość i odprężenie.

-Niezła jesteś.- usłyszałam za sobą nieznany mi głos.

Wystraszona obróciłam się i ujrzałam przyglądającego się mi chłopaka. Przystojnego chłopaka.

-Jestem Kris, a ty?- odezwał się.

-____, miło cię poznać.- wydukałam z siebie.

Nie znałam go, a nie należałam do śmiałych osób.

-Nigdy wcześniej cie tu nie widziałem.- powiedział, mierząc mnie wzrokiem z góry na dół.

-No tak. Jestem tu pierwszy raz.- przyznałam, nadal speszona- Zwykle gram gdzie indziej, wiec, jeśli przeszkadzam to sob…

-Nie.- przerwał mi- Gramy razem?

-Pewnie.

Spędziłam z nim całe popołudnie. Naprawdę dobrze się nam grało. Kris okazał się dobrym graczem i godnym rywalem.

******

Od tego momentu spotykaliśmy się na tym boisku do koszykówki prawie codziennie. Zaprzyjaźniliśmy się. Spędzaliśmy ze sobą naprawdę dużo czasu.

-No chodź i spróbuj odebrać mi piłkę, jeśli potrafisz!- krzyknął do mnie Kris.

I zaczyna się nasza codzienna zabawa.

W pewnym momencie Kris znalazł się bardzo blisko mnie. Pochylił głowę… i pocałował mnie. Trwało to ułamek sekundy, ale poczułam się jak w niebie.

-Mam u ciebie jakieś szanse?- zapytał, opierając swoje czoło o moje.

-Masz i to całkiem spore.- odpowiedziałam z uśmiechem, który Kris odwzajemnił.

To była najpiękniejsza chwila w moim życiu.