Don't cry - Bom

-Nie smuć się! Jest tutaj Park Bom!- mała dziewczynka podeszła do czarnowłosego chłopca.

-I co? Pieska nie ożywisz!- fuknął _____.

-Ale ja przy tobie będę!- wykrzyknęła dziewczynka.

Chłopczyk spojrzał na dziewczynkę o rok młodszą od niego, uśmiechając się do niej przez łzy.

-Obiecujesz, że nigdy nie umrzesz i zostaniesz przy mnie?

-Tak. Obiecuję. –wyciągnęła do niego mały paluszek, który splótł się z jego. Uśmiechnęli się do siebie szeroko. Dziewczynka przytuliła przyjaciela. Znali się od urodzenia i uwielbiali się ze sobą bawić. Spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Bawili się razem w dom, super bohaterów, a nawet urządzali koncerty, na których włączali ulubione piosenki, które Bom śpiewała przed pluszakami.

*****

Minęły lata, a Bom została zwerbowana do jednej z najpopularniejszych agencji, przez co ich drogi się rozeszły. Dziewczyna była zajęta próbami, a ich kontakt się urwał. W końcu zadebiutowała w grupie zwanej 2NE1, a _____ wspierał ją i cieszył się jej szczęściem. Czasami zastanawiał się czy pamięta obietnice złożoną mu w dzieciństwie. Nawet, jeśli nie, to nie miał jej tego za złe. Wtedy byli tylko dziećmi. Teraz on miał 26 lat, ona 25. Widywał ją tylko w ekranie telewizora. Uśmiechnięta robiła to, co kocha. Natomiast on ukończył studia magisterskie i założył własną firmę. Zaczął chodzić także na siłownie, przez co nabrał trochę masy. Czasami zastanawiał się, jakby na niego zareagowała Bom. Oj często o niej myślał. Była bardzo ważną częścią jego dzieciństwa.

*****

Pewnego dnia wybrał się na koncert 2NE1. Widział jak śpiewa piosenki z uśmiechem na twarzy. Zatęsknił za koncertami z dzieciństwa, kiedy śpiewała tylko dla niego.

Po koncercie udał się do klubu z karaoke, żeby się trochę napić po ciężkim weekendzie. Usiadł przy barze i zamówił coś do picia. Sala była prawie pusta. Kilka osób tańczyło na parkiecie, a reszta siedziała przy stolikach, popijając drinki.

-Dziewczyny, trzeba oblać udany koncert!- wykrzyknęła, wchodząca do klubu CL.

Reszta dziewczyn szła równie uśmiechnięta. 2NE1 usiadły koło _____ przy barze i zamówiły drinki. Chłopak upił duży łyk swojego, nie spuszczając wzroku z swojej przyjaciółki z dzieciństwa. W pewnym momencie ona również spojrzała w jego kierunku i skrzyżowała z nim spojrzenie. Uśmiechnął się do niej delikatnie. Na twarzy Bom najpierw malował się szok, następnie zachwyt, aż w końcu odwzajemniła jego uśmiech. Piosenkarka nie wytrzymała i podeszła do _____, wskoczyła mu w ramiona, a ten obrócił się z nią na rękach. Pozostałe dziewczyny patrzyły na nich w szoku, nie rozumiejąc, dlaczego Bom przytula tego przystojnego kolesia.

-____, co ty tutaj robisz?

-Jak to co? Byłem na waszym koncercie, a teraz odpoczywam po całym weekendzie.- chłopak postawił ją na ziemi.- Cieszę się, że spełniłaś swoje marzenia.

Dumny chłopak przybliżył się i musnął czoło Bom. Piosenkarka stała oszołomiona, wspominając czasy dzieciństwa. Przypomniała sobie złożoną w dzieciństwie obietnicę. Łzy podeszły jej do oczu, na wspomnienie słów:

-Ojej, nie płacz.- złapał ją za rękę.- Chodź.

Pociągnął ją delikatnie, w stronę pustej salki karaoke. Posadził ją na sofie, siadając obok niej i próbował rozśmieszyć. Udało mu się. Po chwili oboje płakali, tyle ze tym razem ze śmiechu.

W pewnym momencie Bom wstała z zamyśloną miną. _____ nie wiedział, co się stało, więc tylko patrzył na to, co robi. Dziewczyna podeszła maszyny, podłączyła mikrofon i włączyła piosenkę. Bom spojrzała na przyjaciela, uśmiechnęła się szeroko i z mikrofonem w ręku podeszła do niego bliżej, śpiewając (Don't cry):

Miłość wydaje się być czymś zmiennym

Zmienia się w chciwość

I pozostawia bolesne blizny

Ale pozwolę ci odejść

(proszę nie płacz)

Chyba nie byłam osobą dla ciebie

Nie potrafiłam wstrzymać

Głupiego serca które cię raniło

(proszę nie płacz)

Czarnowłosy siedział wpatrzony w śpiewającą dziewczynę. Poczuł się jakby znów byli małymi dziećmi.

To jest koniec dla nas obojga

Dopóki świat nie pozwoli nam na miłość

W porządku kochanie

Proszę nie płacz

Kiedy ta długa podróż

Dobiegnie końca

Pewnego dnia

Znów się spotkamy

W kolejnym życiu

Znów się zobaczymy

Każdego dnia oślepiała nas złość

Czemu wciąż ze sobą walczyliśmy

Płakałam co noc

(kochanie płakałam)

Te noce kiedy długo nie mogliśmy zasnąć

I które przepłakałam w samotności

(kochanie płakałam)

To jest koniec dla nas obojga

Dopóki świat nie pozwoli nam na miłość

Po policzku spłynęła mu pojedyncza łza. Bom usiadła obok niego. Delikatnie starła łzę z jego policzka i śpiewała dalej:

W porządku kochanie

Proszę nie płacz

Kiedy ta długa podróż

Dobiegnie końca

Pewnego dnia

Znów się spotkamy

W kolejnym życiu

Znów się zobaczymy

Czasami, kiedy zbiera mi się na płacz

Wspominam nasze piękne chwile

Wiec proszę nie krzywdź mnie już nigdy więcej

I proszę nie płacz

W porządku kochanie

Proszę nie płacz

Kiedy ta długa podróż

Dobiegnie końca

Pewnego dnia

Znów się spotkamy

W kolejnym życiu

Znów się zobaczymy

W porządku kochanie

Proszę nie płacz

Kiedy ta długa podróż

Dobiegnie końca

Pewnego dnia

Znów się spotkamy

W kolejnym życiu

Znów się zobaczymy

Gdy Bom skończyła śpiewać, pogładził jej policzek z czułością. Spojrzała mu w oczy.

-Zawsze lubiłem, gdy mi śpiewałaś w dzieciństwie.- powiedział z czułością. –Nie sądziłem, że się tutaj spotkamy.

Bom spontanicznie się do niego przytuliła, wstając z krzesła i stając między jego nogami.

-Widzę, że nadal jestem dobrą przytulanką.- powiedział rozbawiony jej reakcją.

-Nie wszystko zmienia się z czasem. Wciąż jesteśmy tacy sami.- uśmiechnęła się do niego.

-Tak!- posłał jej szeroki uśmiech- w związku z tym, że się spotkaliśmy… ja myślałem o tobie bardzo często oraz zastanawiałem się czy… no…

-Tak- odparła bez zastanowienia.

_____ spojrzał na nią zaskoczony.

-Ale przecież nie powiedziałem, o co mi chodzi.

Bom wydęła policzki zadziornie. Chłopak pstryknął palcem w jeden z nadętych policzków. Speszyła się i chciała się odsunąć, lecz chłopak jej na to nie pozwolił. Objął ją w tali, tak, że musiała usiąść na jego kolanach. Przybliżył twarz i pocałował ją delikatnie. Bom na chwilę wstrzymała oddech, by po chwili oddać buziaka. Wymieniali się delikatnymi pocałunkami, uśmiechając się do siebie szczęśliwi z ponownego spotkania.