Przeszkoda cz.1 – Xiumin

W pewnym momencie do klasy wchodzi nasz wychowawca, a za nim jakiś chłopak. Jaki słodki.

-Dzień dobry. Przepraszam, że przeszkadzam.- zwrócił się do nauczycielki chemii- To jest Xiumin.- tym razem zwrócił się do nas- Od dzisiaj będzie chodził do waszej klasy. Mam nadzieję, że odpowiednio go przyjmiecie.

Wychowawca wychodzi, a chemiczka każe usiąść chłopakowi na wolnym miejscu i kontynuuje przerwaną lekcję. Xiumin ma duże skośne oczy i okrągłe policzki. Ogólnie jest trochę pulchny, ale wygląda na fajnego chłopaka.

-Koleś skąd ty się urwałeś?- Tomek zaczyna złośliwie komentować wygląd Xiumin’a- Z piekarni?

-Okrągły jak bułeczka.- wtóruje mu Janek, jego najlepszy kolega.

-Cisza!- uspokaja ich nauczycielka- Jak jesteście tacy mądrzy to może opowiecie nam coś o metyloaminie?

-Przepraszamy.- mówią, żeby uniknąć odpowiedzi.

-Jakiś dziwny ten facet, nie?- szepcze do mnie koleżanka.

-Mi się podoba.- odpowiadam.

Nie lubię jak ludzie obgadują kogoś, kogo w ogóle nie znają.

***********

Gdy tylko dzwonie dzwonek ogłaszający przerwę, pakuję rzeczy i doganiam Xiumin’a.

-Zaczekaj!- wołam go, a ten się odwraca- Nie przejmuj się tym, co mówi reszta. Wydajesz się być fajnym chłopakiem.

-Dzięki.- uśmiecha się do mnie zakłopotany.

-Tak, w ogóle jestem _____.

-Xiumin.

Ma taki śliczny uśmiech.

-Ej, ____!- wydziera się Janek- Zostaw tą bułkę i choć do nas.

Przewracam oczami, słysząc jego słowa. Jak zawsze chce być w centrum uwagi. Ale czemu on się tak uczepił Xiumina? Ignoruję go całkowicie i proszę nowo poznanego chłopaka, aby opowiedział mi coś o sobie.

***********

Na jednej z przerw zauważam, że ma na tapecie telefonu logo jakiegoś zespołu. Proszę go, aby puścił mi swój ulubiony kawałek.

***********

Przez następny tydzień jesteśmy praktycznie nierozłączni. Spędzamy ze sobą każdą wolną chwile. Spacerujemy, rozmawiamy, słuchamy muzyki. Świetnie się z nim dogaduję. Jakbym znalazła drugą połówkę.

***********

-____!- wola mnie Xiumin.

-Hej!- uśmiecham się do niego na powitanie.

-Znalazłem piosenkę, która na pewno ci się spodoba.

-Tak? Jaka?- pytam zaciekawiona.

Wkłada mi jedną słuchawkę do ucha, a drugą sobie.

Idziemy obok siebie słuchając.

-Łał!- mówię po chwili- Śliczna.

-To „Universe”.- szepcze mi do ucha- Najpiękniejsza ballada na świecie.

***********

Pewnego dnia zauważyłam na korytarzach porozwieszane plakaty, zapraszające uczniów na dyskotekę.

-Pójdziesz ze mną na tą dyskotekę w piątek?- podskoczyłam, słysząc znajomy głos za sobą- Może być fajnie…

-Naprawdę chcesz tam ze mną iść?- pytam, odwracając się do niego- Na pewno nie będą puszczali ballad…

-Nie szkodzi!- uśmiecha się do mnie szeroko- Z tobą zawsze będę się dobrze bawił.

Zrumieniłam się na jego słowa. Już nie mogę się doczekać piątku.