Stary przyjaciel - Xiumin

-Naprawdę?!- zapytałam, nie mogąc uwierzyć, w to co przed chwilą usłyszałam przez telefon.

-Tak.- odpowiedział Xiumin, śmiejąc się do słuchawki.- Też nie mogę się doczekać, aż spotkamy się ponownie.

-Muszę już kończyć… szkoła czeka.- oznajmiam smutno.

-Do zobaczenia.

Rozłączył się, a ja pisnęłam z radości. W końcu mój oppa przyjeżdża. Po chwili się opanowałam i zaczęłam w pośpiechu zbierać do wyjścia. Tak dawno się nie widzieliśmy… ciekawe jak on teraz wygląda. Z takimi myślami wybiegłam na przystanek.

******

Następnego dnia, wstałam z samego rana. Ubrałam się, uczesałam i szybko zjadłam śniadanie. Nie potrafiłam usiedzieć w miejscu. Nie mogłam się doczekać jego przyjazdu. Po jakimś czasie usłyszałam dzwonek do drzwi. Gdy tylko otworzyłam, zobaczyłam uśmiechniętego Xiumin’a z koszykiem. Wskoczyłam mu w ramiona, przytulając się do niego mocno i powstrzymując łzy szczęścia.

-Tęskniłam.- wyszeptałam.

-Hej, nie płacz mi tu.

Widząc, że powstrzymuję się od płaczu, pociągnął mnie na zewnątrz, w stronę parku. Po drodze opowiadał mi o koncertach, fanach, piosenkach i chłopakach. Później ja opowiedziałam mu, co działo się u mnie. Gdy dotarliśmy na miejsce, Xiumin rozłożył koc i wyciągnął owoce. Usiedliśmy i zaczęliśmy wspominać dawne czasy. Wygłupialiśmy się i śmialiśmy jak za starych lat, aż w pewnym momencie powiedziałam do niego „oppa”.

-Powiedziałaś do mnie oppa?

Spuściłam głowę zakłopotana i sięgnęłam po truskawkę.

-Podoba mi się.

-Co?- zapytałam, krztusząc się truskawką.

Xiumin patrzył na mnie uśmiechnięty. Serce mocniej mi zabiło, gdy mnie przytulił i pocałował w policzek. Patrzyłam na niego zaskoczona.

-Tęskniłem za tobą i uświadomiłem sobie, że cię kocham.

Otworzyłam buzię, a on to wykorzystał i pocałował mnie, tym razem w usta.

-Oppa, ja też cię kocham.- wyszeptałam z rumieńcami na twarzy.

Leżeliśmy wtuleni w siebie na kocu, patrząc w niebo i obdarowując się drobnymi całusami.